Działanie monitora LCD

Ekran ciekłokrystaliczny składa się z warstwy ciekłokrystal. umieszczonej między 2 równol. płytkami szklanymi, na których napylono przezroczyste elektrody w postaci równol. włókien (elektrody są tak zorientowane, że ich włókna są do siebie wzajemnie prostopadłe); elektrody oddziela od warstwy ciekłokrystal. cienka warstwa izolatora; przy braku pola elektr. cząsteczki ciekłego kryształu — nematyka — są tak ustawione, że jest on przezroczysty; przyłożenie napięcia do elektrod wytwarza — w obszarze ich wzajemnego przecinania — pole elektr., pod wpływem którego cząsteczki dążą do ustawienia się w kierunku pola; powoduje to zmianę właściwości opt. ciekłego kryształu, a co za tym idzie zmniejszenie jego przezroczystości — pociemnienie jest proporcjonalne do pola elektr.; w ekranie ciekłokrystalicznym mogą być też wykorzystywane cholesteryki, które pod działaniem pola elektr. ulegają przemianie w nematyki; nieprzezroczysta warstwa ciekłokrystal. staje się wtedy przezroczysta. Sygnał wizyjny doprowadzany w adresowany sposób do siatki elektrod inicjuje powstanie obrazu, punkt po punkcie, na całej powierzchni ekranu (zgodnie z obowiązującym standardem telewizji); uzupełnienie ekranu LCD o dodatkową warstwę tworzącą mozaikę trójkolorowych filtrów opt. i 3-krotne powiększenie liczby punktów obrazu — umożliwia powstanie obrazu kolorowego.

    Wyświetlacz LCD zawiera:
  1. Filtr polaryzujący
  2. Powłoka szklana
  3. Przeźroczyste elektrody (uaktywniają materiały LCD o wysokim współczynniku przeźroczystości)
  4. Warstwa orientująca
  5. Ciekły kryształ
  6. Izolator (utrzymuje stałą odległość pomiędzy dwiema warstwami szkła)
  7. Filtr kolorowy RGB

Jakub Domagała